Hurrðu, gellan sendi mér bara aftur sms núna áðan. Þetta er mjög spennandi. Ég held að hún sé gáfuð, allavega góð í stafsetningu og svona... Mér finnst samt að ég ætti að fá smá vísbendingar í þessum sms-um. Ég er engu nær, en hún les allavega bloggið mitt...

Um miðnætti í gær, þegar fótboltaiðkun var lokið, biðu mín 3 sms í símanum. Það fyrsta var svo hljóðandi: "hættu að horfa á mig, perrinn þinn!" Ég held að það sé ekki hægt að túlka þessi skilaboð á marga vegu. Ég er greinilega bara að fara sjúkt í taugarnar á einhverri gellu með einhverri greddustöru. Það væri skemmtilegra að vita hvaða gella þetta er, en því miður sendi hún frá siminn.is. Það eru samt aðallega tvær stelpur sem koma til greina en þær eru bara svo fallegar að ég ræð ekkert við mig. Það er ekkert mjög kúl að gera þetta, og minnkar örugglega svakalega líkurnar á að ég muni nokkurn tímann kynnast þeim eitthvað betur en svona er þetta nú bara. Ég veit samt ekki hvort það er hægt að kalla mig pervert...? Samt leiðinlegt ef það er einhver alvara með þessu sms-i en ég held að þetta sé bara eitthvurt djók. Smá fyndið alveg.
Síðari 2 sms-in voru úr símanúmeri sem ég kannaðist ekki við. Annað var svona: "geturu komid heim til mín í kvöld foli?" og þriðja var svona: "sorrí, skakkt númer".

Ég vil bæta við þessu: Katrín er geðveikt fyndin og mér þykir leiðinlegt að útskrifast lengra frá ásýnd hennar. Hún lúkkar alveg frekar vel.

Ég held ég sé með alveg sjúklega kynþokkafull augu. Ég held að næst á eftir rassinum séu augun mitt helsta vopn. Ég horfi í augun á stelpu og ég finn alveg hvernig hún bráðnar. Þetta er samt vopn sem verður bitlaust ef það er notað í sífellu og þess vegna stilli ég sjónlínuna yfirleitt aðeins neðar.

Annars kúkaði ég á mig í myndaprófi í jarðfræði áðan. Gaman að því. Svo er bara dimmitering á morgun og við þurfum að vera með eitthvað atriði á sal. Okkar atriði er mjög ófyndið, sem er miður. Ég kenni því um að ég er ekki í nógu fyndnum hóp því sjálfur er ég meinfyndinn. Svo verður maður bara góður á því allan daginn og örugglega nett þunnur á laugardaginn. Það þýðir að ég hef bara sunnudaginn til að læra undir lokaprófið í stærðfræði á mánudaginn. En það er nú allt í lagi, þetta er bara stærðfræði. Annað er með jarðfræðiprófið á miðvikudaginn. Það er bullið.

p.s. afsakið hvað þetta er óskipulögð færsla, Katrín truflaði mig og fleira vesen.

Týndi gullfiskurinn

Litla systir mín á gullfisk sem heitir Herkúles (og það er reyndar skemmtileg tilviljun að ég er stundum við hátíðleg tækifæri kallaður Herkúles...) og kýs að geyma hann í kringlóttu búri með vatni í. Svo um daginn var splæst í annan fisk, Herkúlesi til samlætis, og hlaut hann nafnið Leoncie. En hvað haldiði að gerist? Einn daginn hringir systir mín í mig og segir að Leoncie sé týnd. Ég verð að viðurkenna að mér fannst eilítið skrítið að gullfiskurinn skyldi týnast, þar sem hann gerist varla víðförull með sín tálkn og engin lungu. Að kvöldi dags hafði þó enn ekkert sést af fisknum og við vorum barasta búin að sættast á það að Herkúles hefði bara étið Leoncie.
Svo gerðist það nokkrum dögum seinna að við pabbi vorum að koma heim eftir erfiðan vinnudag. Þá var búið að líma auglýsingu á allar útihurðarnar í blokkinni þar sem auglýst var eftir heimilisketti sem hafði týnst. Við pabbi grínuðumst með það að við ættum kannski að búa til svona auglýsingu fyrir gullfiskinn; "Gullfiskurinn Leoncie týndist síðasta miðvikudag. Ekkert er vitað um ferðir hennar síðan þá og eina vitnið að atburðinum vill ekkert segja og ber fyrir sig gullfiskaminni. Ef þið hafið séð hana, hafið þá samband við Sverri á númer fjögur."
En að betur íhuguðu máli held ég að það gæti verið beint samband milli þessara dularfullu dýrahvarfa. Ég er ekki að segja að Nói sé mættur á nýjan leik eða eitthvað þvíumlíkt, en þó gæti það verið. Svo verður náttúrulega að hafa í huga að köttum finnst fiskur góður. Ef ég vissi ástæðuna fyrir hvarfi Leoncie væri ég ekki að skrifa þetta, en staðreyndin er einmitt að þetta dularfulla hvarf telst ennþá óupplýst. Ég hef ekki hugmynd um köttinn.

Annars gerði ég ekkert á föstudaginn, fór í dautt partí í gær eftir ágætis pulsusession hjá svenna, og horfði á Love is in the air í kvöld. Sú mynd þótti mér bara fínasta skemmtun og Ólafur Darri er fáránlega fyndinn gaur. Leikarar geta greinilega verið mjög fyndnir í eigin persónu þó þeir séu það ekki allir.

Sjitturinn titturinn hvað ég gerði góðan dönskufyrirlestur með magga mis í dag. Við vorum að tala um ævintýrið Vanddråben og ég kom með þessa gullsetningu; "i vanddråbverden er liv og död dagligt bröd". Ég veit ekki alveg hvort þessi setning er á dönsku eða hvað, en mér fannst hún hljóma mjööög vel. Maggi var ekki alveg að gera sig í að lesa textann, hann las til dæmis OK eins og það er skrifað (ok, í staðinn fyrir ókeij), en við vorum samt rosalegir þarna. Guðrún kennari sendi bara fingurkossana hægri vinstri á okkur.
Ég er nú ekki vanur að hreykja mér af einhverju námstengdu, en ég varð bara að segja frá þessu því við Maggi erum báðir alveg tussuslappir í dönskunni. Við hefðum örugglega aldrei komist í gegnum þennan áfanga nema með hjálp góðra manna (Helga og Gunni og fleiri). En þetta fólk beilaði svo bara á okkur (bara af því að við mættum ekki í tímann sem fólk átti að para sig saman í) þannig að við þurftum að gera þennan fyrirlestur alveg sjálfir.

Annars má kannski benda þeim sem vilja athuga dönskukunnáttu mína á bloggið mitt sem ég gerði í þessum áfanga. Ég er að vísu ekkert sérstaklega stoltur af þessu og ekki er þetta skemmtilegt, en ef þið hafið ekkert betra að gera þá bara gjöriðisvovel.

Djöfullinn. Ég var búinn að skrifa sjúkan texta TVISVAR en eyddi honum þegar ég ætlaði að kópera hann allan. Mjög sniðugt!!! Færslan var í mjög grófum dráttum svona:
Nýtt lúkk.
Uppfærði linkalistann.
Stígur og Elmar indverski eru fínir gaurar.
Ef þið eigið link skilinn, kommentið þá!
Ég rúllaði upp eðlisfræðiprófinu (var ég búinn að tala um eðlisfræðina?).
Nú er skólinn bara að verða búinn, fyrir fullt og allt.

Ég ætlaði að fara að sofa en ég bara verð að koma með eitt hérna... Nóvemberþunglyndi.
Já, mér finnst eins og í skólanum mínum ríki að vissu leyti nóvemberþunglyndi. Ég vissi reyndar ekki að þetta orð væri til, en ég held að það eigi við núna. Fólk (þ.m.t. ég) er ekki jafn hresst og skemmtilegt eins og það var í byrjun annar. Ég sá meiraðsegja Tinnu Dan um daginn og hún var EKKI brosandi... ég hugsaði nú bara með mér; "tja, allt er í heiminum hverfult" en svo labbaði gella fram hjá mér og þá fór ég að hugsa um brjóst. Allavega, svo við höldum okkur við efnið (ekki það að ég hafi ekki verið að halda mig við efnið. Þó þetta hafi í rauninni bara verið til að leggja áherslu á efnið þá er þetta samt eiginlega hluti af efninu og því ekki hægt að segja að ég hafi farið út fyrir efnið, ef þið skiljið hvað ég er að fara (ég er samt ekkert að fara neitt, ég er ennþá hér)) að þá vona ég að fólk fari að hrista af sér slenið og brosa meira. Sérstaklega stelpur. Stundum er ég kannski að horfa á eina tiltekna stelpu sem er með mér í íslensku og hugsa; "nahh, hún er ekkert spes..." en svo brosir hún og þá er eins og himnarnir opnist og skærasta birta veraldar lýsi hana upp og það fer hrollur um mig allan og áður en ég veit af eru gallabuxurnar orðnar of þröngar. Ok ok, þarna fór ég út fyrir efnið. Bottomline er þetta; "af hverju er fólkið í kringum mig ekki alltaf skælbrosandi og hlæjandi? Er ég OF fyndinn eða?"

Sjitt, ég var alveg búinn að gleyma leikhússferðinni. Ef ég hefði ekki lesið bloggið hennar Siggu hefði ég bara ekki mætt... og þá hefði ég nú barasta ekki verið í neitt spes málum. Þetta setur hins vegar úr skorðum helgarplönin mín hvað varðar lærdóm, en þau hljóðuðu þannig að ég ætlaði að læra allt á sunnudagskvöldinu (sem sagt í kvöld). Vonandi sit ég við hliðiná einhverjum skemmtilegum eða einhverjum með stór brjóst. Later.

Tékkið þennan leik/gátu. Þetta er alveg fáránlega erfitt finnst mér. Ég er kominn í 8. borð og mér skilst að það sé eitt það erfiðasta í bransanum... Undirbúningur fyrir lokapróf í eðlisfræði213 verður bara að bíða betri tíma (þó að lokaprófið sé á miðvikudaginn og gildi 100% (á móti öðru prófi sem er á mánud. eftir viku) og að ég botni ekkert í áfanganum). Alltaf finnur maður eitthvað svona þegar prófin eru að skella á. Í hitteðfyrra var það bloggið, fyrra var það kánterstræk og núna þetta. Nördið hann ég...

Saga úr samtímanum.

Ég heiti Palli (af því ekkert nafn er venjulegra) og ég er venjulegur gaur. Ég hef gaman af öllu sem er venjulegt en er mótfallinn flestu því sem talist getur óvenjulegt. Þess vegna kom það mér sjálfum á óvart að ég skyldi segja já við boði um að heimsækja vin minn til að fara á svokallað LAN með honum og 3 öðrum gaurum. Atburðurinn átti sér stað í kjallaraherbergi. Ég opnaði dyrnar og á móti mér tók þungt loft, myrkur og svitalykt. Mér tókst að greina lífverur þarna í myrkrinu og sagði "hæ". Rödd sem vart getur talist fullþroskuð svaraði mér; "blessaður maður, viltu slæs?" Ég afþakkaði pítsusneiðina. Við tók 5 tíma lota af tölvuleikjaspili. Að því loknu stóð ég upp, kvaddi mannskapinn og kom mér út. Sögunni er lokið.

Og nú er spurt; "undir hvaða bókmenntastefnu er þessi saga skrifuð?"

Já, ég er náttúrulega alltaf jafn sniðugur. Það er leikhúsferð í íslensku á sunnudaginn og þó kennarinn okkar (Bjarni nokkur Úlafs) hafi ekki látið okkur vita af því, þá náði ég að kaupa miða í tæka tíð þökk sé ábendingu félaga míns. Nú, ég hringdi í pabba, því ég var á leiðinni heim þegar ég fattaði þetta, og bað hann um að koma við í Borgarleikhúsinu og kaupa eitt stykki miða. En svo þegar ég fékk miðann í hendurnar núna áðan kom sjokkið. Í leikhúsum er raðað í sæti! Þannig að núna stend ég uppi með miða sem segir nákvæmlega til um hvar ég á að sitja og með mína heppni er það örugglega á milli feitrar og illa lyktandi kellingar og óþolandi krakka með munnræpu. Djöfuls vesen.

Helgin var sæmileg. Ég skellti mér á tónsmíðakeppni (held það megi kalla þessa keppni svo) emmhá, hinn svokallaða Óðrík Algaula, á föstudaginn. Ég skemmti mér prýðilega þökk sé töfralyfinu hans Ragga, og stöku öller fyrr um kvöldið. Keppendurnir voru nefnilega margir hverjir ekkert spes. Stöku atriði var samt mjög gott, en t.d. vinningsatriðið fannst mér mjög leiðinlegt. Því miður var ég sá eini í hópnum sem vildi skemmta mér eitthvað þetta kvöld, þannig að ég ákvað að gera ekkert krassandi eftir keppni.

Laugardagurinn hófst eins og hans er von og vísa, og ég tók bara tjillið á þetta fram eftir degi. Svo um kvöldið elduðum ég og mínir homies (Svenni massi, Villimaðurinn, Krissi kúkur og RogH) alveg dýrindis máltíð. Hún samanstóð af frábæru nautakjöti, kartöfulgratíni, smjörsteiktum sveppum og fleira meðlæti. Þetta var svo feit máltíð að ég gat ekki hætt að éta (en það kom samt að því að ég gat það, engar áhyggjur). Eftir máltíðina voru heimsmálin rædd þangað til ákveðið var að kíkja í teiti. Ég skemmti mér ekki sérstaklega í því, og í raun synd að þessi yndislega byrjun á kvöldinu skyldi ekki geta haldist nóttina á enda. Mér fannst samt mjög fyndið að sjá hvað Helgi var fullur á því... ég man eftir að hafa séð hann sitjandi á eldhússtól, að rembast við að halda jafnvægi með litlum árangri. Frétti reyndar að undir lok partísins, þegar foreldrar húsráðanda voru komin heim, hefði Helgi ælt allhressilega á teppi fyrir framan klósettdyrnar (vegna þess að pabbinn var á klóstinu). Það hefur varla fallið mjög vel í kramið.

Ja þvílík og önnur eins dramatík sem var í skólanum í dag. Ég hef bara sjaldan kynnst öðru eins á minni menntaskólagöngu (sem senn lýkur). Orð á tölvuskjá, hversu mörg eða hnitmiðuð þau eru, geta örugglega ekki lýst stemmingunni sem myndaðist á Sal í dag. Halldór Halldórsson meðstjórnandi nemendafélagsins sagði af sér, og hélt af því tilefni (segir maður það?) ræðu sem greinilega hitti í hjartastað margra. Ég nenni ekki að lýsa þessu mikið betur, en ég skal segja ykkur að margir áttu mjög erfitt með að halda aftur af tárunum (ég er ekki að grínast, for once) og sumum tókst það ekki.
Það virðist vera einhver gríðarleg spenna innan Stórfélagsins, sem því miður (eða ekki?) hefur farið fram hjá mér og okkur í íþróttafélaginu. Halldór nefndi að á tímabili í gær hafi stjórnin sammælst um að segja öll af sér (hólí makkarólí) og að ef ekki hefði verið fyrir fortölur konrektors (hinnar heittelskuðu) hefði það örugglega gengið í gegn. Pælið í dramanu.
Mér finnst þetta eiginlega stórfurðulegt mál, því mitt álit á Halldóri var að hann væri bara mjög rólegur gaur sem tæki nemendafélagið ekkert of hátíðlega (enda engin ástæða til að mínu mati). Að hann tæki allri gagnrýni vel og svaraði málefnalega fyrir sig, en myndi aldrei gefast upp og beila bara á öllu dæminu.
Ég varð því hreinlega bara fyrir vonbrigðum með kauða þó hann hafi vissulega komið með góð og gild rök fyrir því að hætta, og ég hefði heldur betur viljað hafa hann í stjórninni áfram... En kannski er raunverulega ástæðan fyrir því að hann er að hætta bara sú að hann vill einbeita sér að morfís (sem væri óskandi), og allt þetta drama bara yfirhylming (er það ekki orð?).
Djöfull vona ég að fólk fari bara að slaka babarinn í þessum skóla. Erum við kannski orðin of mörg til að geta verið ein stór fjölskylda? Mér finnst mjög leiðinlegt að ég skuli vera að hætta í skólanum þegar staðan er svona en ég er kannski að mikla ástandið hérna. Ég samt meika ekki svona drama eins og ég varð vitni að í dag.

Djöfull er Emilía í Nylon heit gella. Hún er sjúk. Ég var að horf á Nylon-maraþon á Skjá-einum ("og þetta segiru án þess að blikna?!?" "já, ég var að borða hádegismatinn minn") og það var bara sama frá hvaða sjónarhorni var verið að sýna hana eða hvort hún var þreytt og mygluð, hún var bara fáránlega flott. Gæti verið að ég skelli henni bara á listann. Hún er kannski engin Keira Knightley, en á meðan Keira er á föstu þá held ég að Emilía sé málið. Er hún kannski á föstu? Emilía, ef þú ert að lesa þá var ég að spá í að bjóða þér í leikhús eftir jólaprófin (my treat). Þá gætum við kynnst betur því ég held við eigum fleira sameiginlegt en að vera alveg ótrúlega kynþokkafull. Hafðu bara samband. Kveðjur, Sindri.

Uml, ég ætlaði að skrifa eitthvað svo andskoti djúsí í dag, en viti menn, blogger bara neitaði að hleypa mér inn... curse him. En já, það lýtur út fyrir að haustferðin ætli að floppa hjá okkur, því er nú verr. Fólki virðist almennt hafa fundist þetta of dýrt, en hvað veit ég? kannski skráir fólk sig tugum saman á morgun. Einhverjar sögur var ég líka að heyra um að fólk héldi að þetta væri bara kynsvall, og að það væri svona 50/50 að stelpum væri nauðgað ef þær færu einhleypar í svona ferð. Það er náttúrulega ekki rétt. Mig minnir að skv. tölfræðinni séu það ekki nema 30/70 líkur á því.

Katrín Bje, leikfélagsplebbi með meiru, hlýtur að vera ein kynkaldasta manneskja sem ég hef kynnst. Eða þá að hún er lesbísk. Alla vega virðist hún ekki bera kynferðislegar tilfinningar til mín. Þetta er mjög erfitt fyrir mig að skilja því þegar ég labba um ganga skólans þarf ég iðulega að hrista af mér slefandi kvenfólk sem kemst ekki yfir það hversu kynþokkafullur ég er.

Bolti í kvöld þannig að annað hvort mæti ég eldhress eða þunglyndur í skólann á morgun. Markið er að sjálfsögðu sett á sigur, og ef hann er ekki í sjónmáli að þá tækla Krissa í hnéið. Þetta er samt með því skemmtilegra sem ég geri á virkum dögum, þó ég tapi stundum.

Það lýtur út fyrir að dagar mínir hjá Intersprot séu ekki alveg taldir, þó ég hafi hætt um daginn (af því að ég er alltaf svo fullur). Ég verð nebbla að vinna þarna um jólin. Að vísu eru nærri allir hættir sem voru að vinna með mér (greinilegt hver var límið sem hélt hópnum saman...) en Einar Óli (sem var að vinna með mér fyrir ári) ætlar líka að vinna um jólin og vonandi fleiri, þannig að þetta á örugglega eftir að verða ágætt.

Ef haustferðin er off, þá vil ég fá að vita um partí um helgina.

Nú fer tíminn hjá mér aðallega í það að planileggja haustferð um næstu helgi, auk þess að reyna að vinna upp þar sem ég er eftir á í náminu (u.þ.b. alls staðar). Mér er farið að lítast allfáránlega vel á þessa haustferð. Hún verður frekar djúsí pakki; 120 hressir og sprækir krakkar í ferð útá land í gott djamm. Ég vona bara að fólk horfi ekki of mikið í peningana heldur mæti í þetta. Goggi Douglas er forfallinn í dag, og þessi gleðitíðindi eru ástæða þess að ég er í fríi núna en ekki að læra um berg og bergmyndun eða eitthvað álíka spennandi. Sjibbí.

Ég er svona farinn að pæla hvað ég eigi að gera eftir áramót, en eins og alþjóð veit þá útskrifast ég núna um jólin (og bara nýorðinn 18 strákurinn). Mig vantar einhverja djúsí vinnu... Svo þarf víst að finna eitthvað djúsí dimmision-atriði líka. Það væri eiginlega synd að kveðja ekki skólann á viðeigandi hátt, með einhverjum skemmtilegheitum...