Ég fór í Háskóla Íslands um daginn til að hjálpa mér að ákveða hvaða háskólanám ég ætla að leggja stund á í framtíðinni (í haust). Til að gera langa sögu stutta þá hjálpaði þessi heimsókn ekki neitt því það er fullt af hlutum sem ég er núna að spá í. Þið ágætu lesendur lumið kannski á góðri hugdettu fyrir mig? Möguleikarnir sem ég sé í stöðunni núna eru þessir:
1.
Verkfræðinám (þá annað hvort iðnverkfræði eða umhverfist og bygginga).
Kostir: Góðar tekjur ef mér tekst að klára námið og miklir atvinnumöguleikar. Mjög gott félagslíf, sem þýðir að þótt ég læri ekkert þá get ég allavega haft gaman.
Gallar: Þetta er moðerfokking erfitt nám og maður á víst að þurfa að vera annað hvort í Háskólanum eða í Þjóðarbókhlöðunni allan daginn að læra... like, no way josé! Eiginlega búinn að fá nóg af þessari súperstærðfræði eins og stærðfræðigreiningu.
2.
Fjölmiðla og ferðamálafræði
Til útskýringar: ferðamálafræði er 60 eininga nám og fjölmiðlafræði 30 ein. Þess vegna gæti verið sniðugt að mixa þessu saman þó að við fyrstu sýn kunni þetta að virðast ómixanlegar greinar.
Kostir: Þetta hljómar eins og mjög skemmtilegt nám og bæði fræðin eru eitthvað sem ég gæti hugsað mér að vinna mikið við.
Gallar: Að hafa tekið 27 einingar af stærðfræði í MH hér um bil til einskis. Mjög sjeikí hvað varðar tekjumöguleika. Veit ekki hversu auðvelt það yrði að fá vinnu hérna í bænum.
3.
Íslenskunám og Íþróttakennaraskólinn
Til útskýringar: ok, sum ykkar eru kannski að hlæja ykkur máttlaus en þetta er eitthvað sem ég hugsaði mikið um þegar ég var að klára grunnskólann. Þetta gæti verið mjög góður grunnur fyrir íþróttafréttamennsku sem er eitthvað sem ég hef lengi viljað fást við (þá helst hjá blöðum eða netmiðlum frekar en sjónvarpi).
Kostir: Ég gæti fengið vinnu við eitthvað sem ég hef gríðarlegan áhuga á því bæði íþróttir og íslenskan eru mér mikið hugleikin. Tekjurnar gætu orðið ansi góðar ef ég fer í sjónvarpið og ef ég fæ hvergi vinnu get ég verið viss um að fá vinnu sem íþróttakennari. Stærðfræðinámið og íslenskunámið gæti ég líka nýtt til að kenna börnum fleira en íþróttir.
Gallar: Ef ég fæ hvergi vinnu og gerist íþróttakennari þarf ég að ná mér í ríka kellingu til að hafa efni á að borða.
4.
Klámkóngur í Bandaríkjunum
Til útskýringar: Það að vera klámkóngur þýðir að maður er með ítök víða í klámgeiranum. Þá erum við að tala um kvikmyndir, blöð, strippstaði og þvíumlíkt.
Kostir: Ég væri að vinna við eitthvað sem ég hef töluverðan áhuga á og þekki aðeins til. Með mikilli vinnu gætu tekjurnar orðið góðar og ég fengi að umgangast fallegt kvenfólk í miklu magni.
Gallar: Svona þegar ég fer að hugsa um þetta þá held ég að þetta sé full subbulegur geiri. Það er örugglega mjög erfitt að koma frá hinu kalda Íslandi og ryðjast inná markað Hefners og félaga. Það þarf mikið hugrekki og áræðni, slatta af pening og aðeins betri hugmynd um það um hvað þetta snýst allt saman. Svo yrði ég örugglega litinn hornauga af þessum þröngsýnu eyjaskeggjum sem eiga að kallast landar mínir. Mamma yrði ekki hrifinn.
5.
Atvinnumaður í fótbolta
Til útskýringar: Ég tel mig eiga ágætis möguleika á að ná þessu markmiði þar sem ég er byrjaður að mæta einu sinni í viku á æfingar með ÍR. Svo er ég líka í boltanum með félögunum á mánudögum.
Kostir: Atvinnumenn í fótbolta fá sjúkt mikinn pening og allar heitustu gellurnar.
Gallar: Ég myndi actually þurfa að mæta á fleiri æfingar en eina í viku og svo þyrfti ég að fara að lyfta (og það er akkúrat EKKERT gaman við það að lyfta lóðum).
Vonandi getið þið, lesendur góðir, veitt mér smá leiðbeiningar um hvert skuli halda á þessum krossgötum í lífi mínu.
Virðingarfyllst, "kannski aldrei Dr." Sindri.