Sannarlega hafa þeir verið viðburðaríkir og hressandi þessir dagar sem ég hef verið að vinna hjá póstinum núna í desember, en vinnan hefur jafnframt verið þess valdandi að ég nenni aldrei að skrifa hérna heldur kem heim dauðþreyttur eftir vinnu á kvöldin, dett í einn dexter-þátt, og sofna svo værum blundi. Bið ykkur að afsaka það.

Já, dagarnir hafa flestir verið mjög hressandi en þó ekki allir. Versti dagur vinnunnar er án nokkurs vafa síðasti laugardagur. Vitandi það að ég þyrfti að vinna ætlaði ég vitaskuld ekki að djamma á föstudagskvöldinu og fannst því frábært þegar Maggi kínverski stakk upp á smá ölsopa og PES-spilun heima hjá sér. Gott og vel. Nokkru síðar var ég búinn með nógu mikinn bjór til að tapa fyrir Magga og við enduðum svo niðri í bæ vel kátir á kantinum.

Ég var svo minna kátur sem sagt á laugardeginum í vinnunni. Og þar sem ég var nánast allan daginn á mörkum þess að æla af þynnku þá var ég auðvitað alltaf að lenda í aðstæðum sem fóru langt með að ýta mér yfir þessi mörk. Til dæmis fór ég með pakka til einhverrar konu sem var að elda svo ógeðslega ógeðslegan mat að lyktin var eins og úr rassgati á svíni (mjög vond alla vega). Ég sver það, þó þessi kona yrði einhvern tímann tengdamóðir mín þá myndi ég aldrei mæta í mat til hennar. Svo fór ég með pakka til gamals, hvíts og feits kalls sem kom til dyra á brjóstunum. Það var virkilega viðbjóðsleg sjón. Tókst samt að halda ælunni niðri með ráðum og dáð.


Og þar sem ég er nú ungur og ferskur þá jafnaði líkaminn sig smám saman yfir daginn og ég var orðinn eldsprækur um kvöldið, sem betur fer. Þá fór fram jólafögnuður gents-manna og er óhætt að segja að hann hafi staðið undir væntingum. Venju samkvæmt get ég lítið tjáð mig um þetta á opinberum vettvangi enda innan hópsins menn sem stefna á frama í pólitík og þvíumlíkt, en þetta var meiriháttar geðveiki fram í fingurgóma að hætti hússins eins og maðurinn sagði.


Nú styttist óðfluga í jólin og ég er með allt mitt á tæru eins og venjulega. Ætla meiraðsegja bara að vinna 10-2 á aðfangadag. Rennur blóðið til skyldunnar að sendast með pakka fyrir letingjana sem biðu með pakkakaup fram á síðustu stundu. Svo dettur maður í jólagrautinn hjá ömmu úti á Nesi, sendist með einhverjar gjafir fyrir fjölskylduna, og verður bæði klappaður og klár þegar klukkan slær sex og hryggurinn fer að nálgast matarborðið. Djöfull verður þetta næs. Svo kemur vika af gleði sem m.a. inniheldur:

a)Rugl mikið matarát þar sem mér þykir jafnan vænst um hamborgarahrygginn á aðfangadag og svo að setjast fyrir framan sjónvarpið á jóladag með afganginn af Waldorf-salatinu. Djöfull er maður ógeðslegur.
b)Bjór og PES með Magga sínum, þó líklega minna en síðustu jól því miður.
c)Spil við ættingja og vini þar sem ég læt keppnisskapið e.t.v. hlaupa með mig í gönur. Í uppáhaldi er Trivial og Actionary.
d)Gláp á jólamyndir og eitthvað gott grín á borð við Dagvaktina.
e)Uppáhalds sjónvarspefnið mitt: Enska boltann, áramótaannálana, kjörið á íþróttamanni ársins og skaupið.
f)Eitthvað fleira sem er næs.


Ég óska öllum sem ég þekki gleðilegra jóla og ætla rétt að vona að þeim líði vel þarna úti. Ef einhverjum líður ekki nógu vel þá ætla ég líka rétt að vona að viðkomandi hafi samband. Hafið það sem allra best og verið góð við fólkið í kringum ykkur.

Ótrúlegt vesen þetta að vera farinn að vinna aftur dag eftir dag. En þetta skilar brauði á borðið svo það er jafn gott að bíta á jaxlinn og bölva í hljóði. Ég er náttúrulega búinn að vera að leita að einhverju hressandi djobbi en það er ekki svo létt akkúrat þessa dagana. En svo var ég að lesa gamlar bloggfærslur eftir sjálfan mig einu sinni sem oftar og rak augun í einhverja færslu um jólavinnu, og las komment eftir lesendur sem mæltu heils hugar með því að vinna við útkeyrslu hjá póstinum. Ég ákvað að slá til og sækja um slíkt og fékk vinnu út á kynþokkann að því er mér skilst.

Tók fyrstu tvo dagana í síðustu viku en þá var ég starfsmaður í þjálfun. Fékk að fljóta með kempu úr bransanum sem kenndi mér þetta allt en sagði líka góðar kempusögur af sextugum berbrjósta kellingum og fleiru slíku. Toppaði samt ekki Leifsson félaga minn sem fékk að líta sjötuga pjöllu á sínum sokkabandsárum í bransanum. Já, póstmennirnir lenda í ævintýrum á degi (bje eggertssyni?) hverjum.

Á morgun hætti ég að vera starfsmaður í þjálfun og verð starfsmaður á ferð og flugi, og fæ úthlutað einhverju hverfi. Það verður spennandi að sjá hvaða hluti borgarbúa fær bestu póstþjónustuna þessi jólin.

Gott að hafa fundið vinnu sem hæfir svona vel því námi sem ég hef lokið.
En þetta verður drullugaman, ég er alveg viss um það. Hef nú alltaf þotið út um höfuðborgina endilanga á aðfangadag með pakka handa ættingjum þannig að það má segja að ég sé að færa út kvíarnar. Sé mig fyrir mér með jólasveinahúfuna, hlustandi á hressandi jólalög og færandi fólki gleðileg jól með pökkunum sem ég verð sendur með. Svona eins og í jólaauglýsingunni frá póstinum. Svo er líka sæt stelpa með júllur að vinna þarna. Hef 16 daga til að gilja hana eða leggja drög að því. Óskið mér góðs gengis.